رأی وحدت رویه شماره 832 ـ 30/03/1402 ھیأت عمومی دیوان عالی کشور
نظر به اینکه با تحقق عقد رھن، مالکیت عین، کماکان متعلق به راھن است و مرتھن به تبع طلب خود نسبت به عین مرھونه، حقعینی دارد و به استناد این حق، می تواند از محل فروش آن با رعایت تشریفات قانونی طلب خود را استیفاء نماید، چنانچه حقوق مرتھن به نحوی از انحاء، تأمین یا طلب وی تأدیه شود، انجام بیع نسبت به عین مرھونه توسط راھن، منافاتی با حقوق مرتھن و ماده793 قانون مدنی و رأی وحدت رویه شماره 620 ـ 20/8/1376ھیأت عمومی دیوان عالی کشور ندارد و دعوی الزام به فک رھن به طرفیت فروشنده مال مرھونه قابلیت پذیرش را دارد. بنا به مراتب، رأی شعبه پنجاه و دوم دادگاه تجدیدنظر استان تھران که با این نظرانطباق دارد با اکثریت آراء صحیح و قانونی تشخیص داده می شود و طبق ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 بااصلاحات و الحاقات بعدی در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ھا و سایر مراجع اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
ھیأت عمومی دیوان عالی کشور
1400-1402